Suriname... no span

Daar ben ik dan... in Suriname! De reis was me wat, had natuurlijk te veel bagage en dit keer wist ik me er niet doorheen te praten. Dus de koffer weer open en toch spullen achterlaten. In Suriname aangekomen kwam de hitte me al tegemoet door de vliegtuigdeur. Jolanda, van het bestuur van de school, stond me op te wachten en het was leuk met haar kennis te maken. Ze bracht me gelijk naar school, die er prima uitziet (voor Surinaamse begrippen). Een zeer aangename verrassing stond me te wachten toen ik werd afgezet bij m'n/ons huis. Ik woon er samen met Arline, een Nederlandse collega, en het is zeeeer ruim, en schoon. Hoewel een enkel restje eten zorgt voor een invasie aan ongedierte. Het is dus een bovenwoning aan de Kwattaweg, een 'snelweg'. Denk niet gelijk aan de A16 ofzo, maar voor de Strijenaren, denk aan het drukke gedeelte van de Trambaan (naar Strijen toe) waar je dan direct aan zou wonen. Of voor de Amsterdammers, de Wibautstraat. Hoewel ook dat niet helemaal waar is, want het is dan wel geasfalteerd, maar daar is ook alles mee gezegd. Goed, ik ga binnenkort proberen een fiets te regelen, dat geeft toch meer vrijheid. Gisteren zijn we even naar de stad geweest, er is veel veranderd in de afgelopen 5 jaar. Ook nog een gesprek gehad op school over arbeidsvoorwaarden, verzekeringen en de afspraken die we hebben bij de vreemdelingenpolitie. Overigens is het ook nog de bedoeling dat we voor onze officiele start per 1 oktober bij het Ministerie een eed/gelofte af gaan leggen. Heb dus nog niet heel veel bijzonders te melden. Het is goed om hier te zijn, ik houd jullie op de hoogte!