Suriname... wonderlijk schoon

De afgelopen dagen was ik als ‘begeleider’ mee op kamp met de 6de klassers. De bestemming was de prachtige Brownsberg grenzend aan het stuwmeer. Het was echt ge-wel-dig!!
Vanuit Paramaribo werden de kinderen met hun meester in de bus vervoerd en volgden wij (Arline, ouders en ik) in een jeep. De weg naar Browsberg is inmiddels geasfalteerd, maar de berg op natuurlijk niet; dat was hobbelen over de bauxietweg, met grote plassen. Moeilijk uit te leggen maar geloof me, ik was gerust gesteld te horen dat de moeder die achter het stuur zat regelmatig een rally rijdt. Het was zo mooi om door de jungle te rijden, wist je dat Suriname het groenste land ter wereld is?
Eenmaal bovenop aangekomen kregen we onze accommodatie te zien, die zo smerig was dat we als begeleiders besloten gewoon bij de kinderen te gaan slapen. We hadden een adembenemend uitzicht over het stuwmeer. In de ochtend lag er een indrukwekkend wolkendek over het meer, en overdag was het zo helder dat we aan de overkant het gebergte konden zien liggen. In de ochtend werden we wakker door zogenoemd ‘mannenkoorzang’ van een groep brulapen. Wat een krachtig geluid. We hebben in de verte een aantal apen gezien en in een plas een kaaiman. Verder een ontelbaar aantal verschillende insekten... De boom voor ons verblijf trok een enorm aantal vogels aan, en het was dan ook een genot om een uurtje onder de boom te zitten en de vogels in allerlei kleuren en kleurcombinaties, groot en klein, te bewonderen.
Elke dag maakten we een wandeling naar een waterval. Dat was vaak een flinke afdaling en de terugweg dus een flinke klim, vanwege de regen was het gisteren nogal glad geworden en ging ik dan ook aardig onderuit. Gelukkig hadden de meeste kinderen, ondanks dat velen voor het eerst in het binnenland kwamen, aardige conditie waardoor de klaagzang meer ging over honger of dorst hebben dan over niet meer verder kunnen. De watervallen zelf waren een heerlijke verkoeling, bij alle vallen waren we de enige bezoekers en dus het rijk voor ons alleen. Slangen hebben we trouwens niet gezien, maar aangezien de wortels van de bomen niet diep gaan – zoals in Nederland – zie je constant allerlei kronkels op de grond die aardig wat weg hebben van slangen. De bomen zijn trouwens gigantisch. Ten eerste zo’n grote diversiteit (in Suriname schijnen er 7000 verschillende boomsoorten te zijn!!), en verder een ongekend hoge lengte, echt van die reuzen en dan nog met plankwortels die meters hoog zijn.
Het is moeilijk om de rijkdom van de jungle te omschrijven, maar ik heb de kinderen gezegd dat ze vanwege de natuur apetrots kunnen zijn op Suriname!