Suriname... Srefidensi
Door: jufclaske
25 November 2010 | Suriname, Paramaribo
Door kanonschoten wakker worden... dat was even een schok. Maar al snel bedacht ik me dat het vandaag Srefidensi is: Onafhankelijkheidsdag. Weer een vrije dag. Het gaat nog tegenvallen om vanaf volgende week tot aan de kerstvakantie echt 5 dagen in de week te moeten werken.
Gisteren hadden we een atelierdag op school. De dag begon zoals gewoonlijk met de vlaggenparade. Dit keer werd er aandacht besteed aan de kleuren van de vlag. In mijn klas heb ik de Surinaamse vlag hangen met de betekenis van alle kleuren erbij geschreven, n.a.v. de eerste geschiedenisles. Ik was dan eigenlijk ook wel trots dat (alleen) ‘mijn kinderen’ alle kleuren en de betekenissen wisten te benoemen en uit te leggen. Het is natuurlijk maar iets kleins, maar als Nederlandse leerkracht ‘vecht’ ik hier tegen het leren voor uitsluitend repetities. Opgedane kennis is niet alleen voor de volgende dag, maar moet in ieder geval grotendeels, blijvend zijn. Daarom is inzicht zo belangrijk, eerlijk gezegd was ik verbaasd wat m’n kids allemaal wisten. Echt top!
Tijdens de atelierdag was het dus de bedoeling dat kinderen op een creatieve manier bezig zouden zijn en vervolgens een grote verkoping plaats zou vinden waar iedereen welkom was. Mijn klas had in het kader van Onafhankelijkheidsdag allerlei verhalen geschreven en bijpassende illustraties gemaakt, en die heb ik gebundeld tot een boekje. In Suriname is nauwelijks sprake van een leescultuur, boekjes zijn duur EN ik ben nog steeds aan het naschokken van de uitslagen van de AVItoetsen ;-)
Zelden heb ik zulke trotse kinderen gezien, in eerste instantie konden ze niet geloven dat mensen hun boekje gingen kopen voor 5 SRD. Ook mochten de kopers voorgelezen worden ‘uit eigen werk’ voor 1 SRD, en om 11.30 was het tijd voor een handtekeningen sessie van de auteurs. Al met al een zeer geslaagde dag; tevreden kinderen en een tevreden juf!
Vandaag zijn er natuurlijk allerlei festiviteiten. Momenteel ben ik nog aan het werk in het hotel maar later vandaag ga ik me maar eens in het feestgedruis begeven. Overigens vroeg ik verschillende collega’s of zij ook de hele dag in de stad zouden zijn ‘maar dat kan toch niet, ik moet koken’. Ik heb al eens vaker geschreven hoe belangrijk koken gevonden wordt. Zo hoorde ik van mijn collega en studiegenoot dat ze deze morgen toch –ondanks de vrije dag- om 4 uur zou opstaan om te koken, want man lief zou toch echt na het ontbijt een warme maaltijd voorgeschoteld willen krijgen. Of bij een voorstelronde op de universiteit mocht iedereen vertellen wat hij/zij gedaan had tussen het uitgaan van de school en de aanvang van het college. Iedereen had gekookt, gegeten en gerust, behalve ik. Ik kreeg dan ook vele blikken van medelijden toegeworpen. Gisterenavond heb ik me weer mee uit eten laten nemen, en heb ik de lekkerste kipsate ooit gegeten. Smakelijk eten bereiden kunnen ze wel hier! Hoewel ik mij in Nederland soms wat ‘dik’ voelde, is dat hier helemaal niet het geval. Niet alleen omdat ik al aardig wat kilo’s kwijt ben, maar omdat de Surinamers niet alleen een rijke mix aan bevolkingsgroepen zijn maar ook verscheidenheid tonen in lengte en breedte ;-)
De zon schijnt fel vandaag. Als het dan weer regent, koelt het weer af en lijkt het aantal actieve muskieten weer flink toe te nemen. Dan ben ook ik genoodzaakt om in actie te komen met het vliegen-dodende-tennisracket; ode aan de uitvinder!
Gisteren hadden we een atelierdag op school. De dag begon zoals gewoonlijk met de vlaggenparade. Dit keer werd er aandacht besteed aan de kleuren van de vlag. In mijn klas heb ik de Surinaamse vlag hangen met de betekenis van alle kleuren erbij geschreven, n.a.v. de eerste geschiedenisles. Ik was dan eigenlijk ook wel trots dat (alleen) ‘mijn kinderen’ alle kleuren en de betekenissen wisten te benoemen en uit te leggen. Het is natuurlijk maar iets kleins, maar als Nederlandse leerkracht ‘vecht’ ik hier tegen het leren voor uitsluitend repetities. Opgedane kennis is niet alleen voor de volgende dag, maar moet in ieder geval grotendeels, blijvend zijn. Daarom is inzicht zo belangrijk, eerlijk gezegd was ik verbaasd wat m’n kids allemaal wisten. Echt top!
Tijdens de atelierdag was het dus de bedoeling dat kinderen op een creatieve manier bezig zouden zijn en vervolgens een grote verkoping plaats zou vinden waar iedereen welkom was. Mijn klas had in het kader van Onafhankelijkheidsdag allerlei verhalen geschreven en bijpassende illustraties gemaakt, en die heb ik gebundeld tot een boekje. In Suriname is nauwelijks sprake van een leescultuur, boekjes zijn duur EN ik ben nog steeds aan het naschokken van de uitslagen van de AVItoetsen ;-)
Zelden heb ik zulke trotse kinderen gezien, in eerste instantie konden ze niet geloven dat mensen hun boekje gingen kopen voor 5 SRD. Ook mochten de kopers voorgelezen worden ‘uit eigen werk’ voor 1 SRD, en om 11.30 was het tijd voor een handtekeningen sessie van de auteurs. Al met al een zeer geslaagde dag; tevreden kinderen en een tevreden juf!
Vandaag zijn er natuurlijk allerlei festiviteiten. Momenteel ben ik nog aan het werk in het hotel maar later vandaag ga ik me maar eens in het feestgedruis begeven. Overigens vroeg ik verschillende collega’s of zij ook de hele dag in de stad zouden zijn ‘maar dat kan toch niet, ik moet koken’. Ik heb al eens vaker geschreven hoe belangrijk koken gevonden wordt. Zo hoorde ik van mijn collega en studiegenoot dat ze deze morgen toch –ondanks de vrije dag- om 4 uur zou opstaan om te koken, want man lief zou toch echt na het ontbijt een warme maaltijd voorgeschoteld willen krijgen. Of bij een voorstelronde op de universiteit mocht iedereen vertellen wat hij/zij gedaan had tussen het uitgaan van de school en de aanvang van het college. Iedereen had gekookt, gegeten en gerust, behalve ik. Ik kreeg dan ook vele blikken van medelijden toegeworpen. Gisterenavond heb ik me weer mee uit eten laten nemen, en heb ik de lekkerste kipsate ooit gegeten. Smakelijk eten bereiden kunnen ze wel hier! Hoewel ik mij in Nederland soms wat ‘dik’ voelde, is dat hier helemaal niet het geval. Niet alleen omdat ik al aardig wat kilo’s kwijt ben, maar omdat de Surinamers niet alleen een rijke mix aan bevolkingsgroepen zijn maar ook verscheidenheid tonen in lengte en breedte ;-)
De zon schijnt fel vandaag. Als het dan weer regent, koelt het weer af en lijkt het aantal actieve muskieten weer flink toe te nemen. Dan ben ook ik genoodzaakt om in actie te komen met het vliegen-dodende-tennisracket; ode aan de uitvinder!
-
25 November 2010 - 20:53
Mama:
echt een topidee; al die activiteiten rondom het boekje op atelierdag!
chapeau!
-
26 November 2010 - 12:01
Elias&Lize Quartel:
Lieve Claske in Paramaribo in de warmte van 30 gr. het is bij jou wel beter met de temperatuur, vanmorgen moesten wij het ijs van de auto schrapen voordat je weg kon rijden, wat is het goed te horen dat je al aardig ben ingeburgerd met de Surinaamse kinderen en de bewoners 't zal allemaal anders gaan dan hier bij ons in Strien!! wij wensen jou veel succes en sterkte in de warmte om te werken in de school. Veel liefs van ons uit Strien, gr. Elias en Lize Quartel en een dikke knuffel van Sabine. (( nog even goed nieuws melden, de Chemo-kuren slaan gelukkig goed aan ,'k ben nu op de helft van de 8 kuren!! deze kuren zijn voor mijn Lymfe-klierkanker )) vroeger stuurde jij mijn veel kaarten naar het ziekenhuis in Dordrecht(Refaja) daar stond altijd op Claske van het Kompas, weet je dit nog?? Dag hoor!! -
26 November 2010 - 13:10
Corné:
Erg mooie foto's, gelukkig mensen. Ze boffen met zo'n juf.
:). De natuurfoto's waarderen we zeer. -
26 November 2010 - 13:11
Corné:
gelukkig+e -
27 November 2010 - 13:05
Mirjam:
Mooie verhalen weer! Ik geniet er erg van. -
27 November 2010 - 13:23
Marianne:
Ha die Claske,
Heerlijk om je verhalen te lezen. Je bent daar echt in je sas volgens mij!
Ga zo door, meis! -
28 November 2010 - 19:37
Henk Smits:
Hallo Claske,
Hier is Henk Smits de man van Loekie, je kent ons wel denk ik, wij waren vaak op zondagavond de oppas ouders in Salvatori. Ik vind het leuk om eens te zien wat je daar doet in het verre Suriname en je verslagen te lezen.Je schrijft dat het daar erg warm is, nou hier is het al behoorlijk koud vandaag de gehele dag onder het vriespunt en voor vannacht zal het matig gaan vriezen. Hoe groot is de Kerkgemeenschap daar en wat voor taal wordt daar gesproken? nou dat was het dan weer ik zal maar zeggen tot mails.
Veel zegen daar in je werk,
Groeten Henk en Loeky
-
07 December 2010 - 19:37
Rianne:
Hoi Claske,
Weer es even rondgekeken op je site; je maakt veel mooie en leuke dingen mee!
Zo te zien is de liefde tussen de kids en jou dik aan en wederzijds!
Geniet van alles wat je daar mag doen en ook van het tennisracket (ik wilde bij Nico en Marga ooit testen of de vliegen er echt een schok van kregen...stond dus ff zelf onder stroom)
Alle goeds, een mooie adventstijd gewenst en een hartelijke zustergroet,
Rianne van der Heijden -
11 December 2010 - 22:00
Anja Zoeter:
Hallo Claske, het is even geleden, maar goed om te lezen dat je het naar je zin hebt.
leuk om te zien hoe je klas eruit ziet. bij jou warm en af en toe regen, hier hebben we veel kou en sneeuwballen gevecht al achter de rug. Veel lieve groetjes van Sanne en have fun.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
