Suriname... bad times

De weken voor de vakantie werd de sfeer op school steeds slechter, vooral op het gebied van communicatie ging er erg veel mis. Dat ervoer de (Nederlandse) directeur blijkbaar ook, en een paar dagen voor de vakantie diende hij –per direct- zijn ontslag in. Natuurlijk was dat een schok voor de school. Hoe meer ik er over nadacht, hoe meer, voornamelijk negatieve consequenties, ik kon bedenken. De laatste dag voor de vakantie kregen we de tijdelijke oplossing omtrent het leiderschap van de school gepresenteerd, en aangezien dat simpelweg het aanrukken van de Surinaamse oude garde was, stond ik niet echt te springen.

Een vriend van mij, die een paar huizen verderop woont, gaf aan een maand naar Nederland te gaan en dus grapte ik wel op zijn huis te willen passen. Een dag later belde hij om te vragen of ik dat wilde doen en het helemaal niet zo’n slecht idee was. Mijn vakantie heb ik dus doorgebracht in een ‘eigen’ huis met luxe als warm water, airco, wasmachine en droger enz. Heerlijk. Het gaf me ook tijd om na te denken over de situatie op school en langzamerhand bedacht ik me dat als men de school in handen geeft van ‘ouderwets’ leiderschap, ik maar beter weg kon gaan. Ik was, samen met Arline, specifiek aangenomen om zorg te dragen voor de invoering van bepaalde veranderingen (aansluitend op de visie van de school) en ik had zo’n vermoeden dat het tijdelijk leiderschap het liefst alles zou willen terugdraaien.

In de vakantie bezochten we in het kader van een teamuitje, de Rosebel goudmijn van de Canadese onderneming Iamgold. Geweldig om zo’n fantastisch georganiseerd bedrijf in Suriname, met zo’n 17.000 werknemers, in werking te zien. Overigens gaf de thermometer die dag 44 graden aan en was het toch wel afzien met zo’n helm en beveiligingsbril op en hesje aan.

Na de vakantie was de spanning op school te snijden. Toen aangekondigd werd dat een deel van het team het management zal ondersteunen en mee zal gaan op een training in het weekend, heb ik serieus overwogen om af te melden. Wat heb ik in te brengen als de leiding een totaal andere kant op wil? Uiteindelijk besloot ik toch deel te nemen al was het dan maar om er achter te komen of ik nog in ‘de toekomst van de school pas’.
Twee trainers uit Nederland begeleidde ons het weekend. Een van hen had de werving en selectie verzorgd in Nederland voor 2 leerkrachten destijds, waar Arline en ik uiteindelijk uitgekozen zijn. Dat was dan weer een klein lichtpuntje.
Het weekend bleek, ver boven mijn verwachting, zeer succesvol, er is veel ter sprake gekomen en veel uitgepraat. Zo ontstond er een open en eerlijke sfeer waardoor we de tweede dag konden praten over de visie van de school. Omdat niet het gehele team aanwezig was, hadden we afgelopen dinsdag een teamtraining. Ook daar zijn veel verhalen en aannames uitgesproken, excuses zijn gemaakt en na een aantal uren van intensieve training leek er zo waar een team te staan. Geweldig natuurlijk. En wat een leerzaam proces!
Nu zit ik hier al lang genoeg om te weten dat mooie woorden het probleem niet zijn, maar juist de daden die vaak uitblijven. Bovendien hebben we tot aan de sluiting van het schooljaar te maken met diezelfde leiding. Maar… ik weet dat ik pas bij de toekomst en de kant die de school op wil en het team is een stuk aangenamer. Even aankijken dus.

Ik heb besloten een aantal vakken van de RT opleiding af te ronden en dan te stoppen. Het is geen erkend diploma, en daarom zal een certificaat met alle afgeronde vakken waarschijnlijk net zo veel of net zo weinig zeggen. Ook dat was een leerzame tijd. In mijn vorige stuk schreef ik over mijn confrontatie met de ‘juf’ van computerles. Mijn medestudenten zeiden al dat mijn cijfer al voor mijn tentamen bekend was i.v.m. de woordenwisseling. Een onvoldoende dus. Omdat ik binnen een paar minuten klaar was met het tentamen had ik aardig wat tijd om na te denken en uiteindelijk ben ik naar de juf gegaan om mijn excuses aan te bieden ‘Ik begrijp van mijn medestudenten dat ik onbeschoft en vrijpostig was. Als u dat zo ervaren hebt, bied ik mijn excuses aan’. Zo waar kreeg ik een brasa! Haha en ja, ik heb het tentamen mooi gehaald ;-)

Omdat processen hier vrij traag verlopen, word je meer bewust van je leerproces. Vaak zit er veel tijd tussen opvolgende ‘stappen’, waardoor je meer tijd hebt voor bezinning en dus vaak weloverwogen beslissingen kunt nemen. Dat blijft, zeker op school, een boeiend gebeuren.
Ik besef nu dat het geschrevene vrij zakelijk is, een van mijn leerpunten volgens een aantal collega’s ;-)
Laat ik gewoon eindigen door te zeggen dat ik de afgelopen weken als vrij heftig heb ervaren, en ik uit zie naar wat komen gaat en al gedeeltelijk is gekomen!