Regen, regen, regen en zonneschijn

We zijn verhuisd. Tja alweer en het was een gedoe. Maar goed, nu dus naar een ruime benedenwoning 2 minuten lopen van school vandaan. Ik wil niet gelijk in een klaagzang overgaan maar het enige juiste woord wat het gevoel kan omschrijven bij het binnentreden van het huis is ‘onpasselijk’. Onpasselijk van de kakkerlakken van baby tot mega size volwassene, mieren in allerlei soorten en maten en tot overmaat van ramp kwamen er tijdens het douchen pieren, dunne roodachtige wormpjes uit het doucheputje. Ik was zeer dankbaar dat deze dieren zich ook allemaal lieten zien bij het daaropvolgende bezoek van de makelaar en dus werd met spoed een ongediertebestrijdingbedrijf ingehuurd. Hoewel de ondragelijke lucht van het bestrijdingsmiddel nog lang niet weg is, is de overlast gereduceerd tot ‘alleen’ muskieten. Toch niet helemaal waar, we hebben ook nog buren! Daar had ik dan weer niet aan gedacht toen we een rijtje opstelden van voor- en nadelen van dit huis. Buurjongens die overdag slapen en ’s nachts tot leven komen. Muziek continue aan, niet hard maar in het begin wel storend, inmiddels ben ik blijkbaar te moe want ik slaap er –gelukkig- door heen. ’s Morgens overheerst het gezang van de talloze vogels de gehele buurt, wat een genot is tijdens het wakker worden.

Het is regentijd, en dat is te merken ook. Neem gisterenavond. Nog net voordat de stortbuien begonnen kwam ik aan op het IOL (waar ik de RT opleiding volg). Vanaf 17.00 stortte het water uit de hemel en dat ging een aantal uren door. Uiteindelijk besloot ik maar om 21.00 op de fiets te stappen en dan maar nat te regenen. Maar dat ik niet veel verder had nagedacht bleek al snel, de straten waren helemaal ondergelopen. Het water stond zo hoog dat, of mijn trapper nu boven of beneden was, ik helemaal door het water heen fietste. De binnendoorweggetjes waren onbegaanbaar en dus kwam ik na een flinke omweg zeiknat thuis aan. Telkens bedenk ik me dan weer dat het weer in Nederland in ieder geval niet beter zal zijn wat betreft temperatuur en daarmee geniet ik dan weer dubbel van de zon!

Gisteren heb ik met mijn klas een bezoek gebracht aan de Louis Brailleschool, de school voor blinde kinderen. Mijn leerlingen waren erg onder de indruk, en ik ook. We kregen een rondleiding en mochten daarna in de klassen les volgen en in de pauze met de kinderen spelen. Een ervaring die je niet uit boeken kunt halen maar echt moet beleven.

De zondagsschool is ook echt een moment in de week waar ik naar uit kijk. De zondagsschool is onder kerktijd dus dat probleem heb ik bij de kerkraad neergelegd, ik kan namelijk geen dienst meer bijwonen. Kinderen lijken gewend te zijn om een ‘verhaaltje uit de Bijbel’ voorgelezen te krijgen in 2 minuten en de rest van de tijd gaat op aan veel zingen, (verplicht hard op) bidden, kleuren en andere manieren van bezig houden. Het is werkelijk geweldig om wederom al het geleerde van IKEG in praktijk te kunnen brengen, en de geestelijke honger van de kinderen te ervaren. De gesprekken die ik met kinderen heb (die met vragen komen als ‘maar als Jezus zo machtig is waarom…’ en ‘krijg ik een kroon in de hemel als ik goed mijn best doe’ enz.) zijn kostbaar, en echt mijn meest dankbare momenten in de week. All glory be to God!

Overigens kreeg ik zojuist van school een stapel kaarten vanuit Nederland, dank jullie wel! Blijkbaar zijn ze ergens blijven liggen want op een kaart las ik dat er genoten wordt van de warme zomer. Ik vind het erg leuk om in welke vorm dan ook iets te horen, en ja, mijn postadres hou ik voorlopig maar op school.

Dan even een gesprekje met een meisje van ongeveer 6 jaar die mij op straat aan sprak:
meisje: ‘heb je kinderen?’ (ongebruikelijk omdat de beleefdheidsnorm ‘u’ hier vrijwel altijd gehanteerd wordt)
ik: ‘nee’
meisje: ‘o, je houdt niet van kinderen?’
ik: ???
meisje: ‘bakra’s (Surinaams voor Nederlanders) houden niet van kinderen’
ik: right…