Mijn 'gewone' leventje in Lagos...
Door: jufclaske
30 November 2011 | Nigeria, Lagos
Wat een belevenis, wat een avontuur, en toch is het mijn ‘normale leven’ hier in Lagos. Ik woon en werk hier inmiddels alweer ruim 3 maanden. Natuurlijk is er van alles te vertellen maar ik zal proberen een korte impressie van mijn leven te geven. Ik zal proberen in het weekend wat belevenissen te schrijven.
Het meest kenmerkende van Lagos is het altijd enorm drukke verkeer. Niet verwonderlijk natuurlijk in zo’n miljoenenstad. Ik ben dankbaar dat ik niet zelf hoef te rijden om twee redenen: ten eerste vanwege de continue chaos op de weg en ten tweede de kans dat je wordt aangehouden door agenten die, net als het hele land, door en door corrupt zijn. Sylvester is mijn chauffeur en ik heb geleerd om maar niet te veel om me heen te kijken om niet onnodig mijn stresslevel te laten stijgen. Van een 2baans weg wordt een 3 baans weg gemaakt, voorrang geven lijkt niet te bestaan en stoplichten worden gevolgd als er politie aanwezig is. Hoewel zonder verkeer de weg van mijn huis naar school 10 minuten zou moeten zijn, is de gemiddelde reistijd in de ochtend 20 minuten en ’s middags een uur, oplopend naar 2 uur. Ik vul deze tijd met lezen en schoolwerk voorbereiden. Heerlijk!
De school is gesitueerd op het ambassadeterrein in voormalige ambassadewoningen omgeven door een prachtige, ruime tuin. Een oase van rust zou je denken, was het niet dat direct achter de hoge omheining een drukke weg ligt. De eerste dagen dacht ik dat ik gek werd van dat constante getoeter en nooit zou wennen aan al die geluiden, maar inmiddels merk ik het nauwelijks op. Nu het tegen kerst is, worden allerlei ziekenhuispatiënten gedumpt op de hoeken van straten (zo lijkt het tenminste) met een kerstmuziekje erbij om donaties te stimuleren, het horen van ‘jingle bells’ de hele dag door neigt naar ‘driving me insane’!
Ik geef les aan de combinatiegroep 4/5 met in totaal… 10 kinderen! Daarmee heb ik zelfs de grootste klas van de Nederlandse afdeling van de school. Deze kinderen hebben (voornamelijk) vaders die werken voor grote bedrijven hier in Lagos als Shell, Heineken, zeecontainerbedrijven of de ambassade. Het is een gezellige groep kinderen en in vergelijking met wat ik tot nu toe gewend was, erg beleefd, hardwerkend, plezierig in de omgang en gewoon lekker ‘kind zijn’. Heerlijk dus, hoewel het allemaal wel wennen was; nieuwe school, nieuwe collega’s, nieuwe kinderen, nieuwe ouders, nieuwe methoden en gewoon een totaal andere omgeving.
Na 2 maanden kon ik eindelijk terecht in mijn eigen appartement, tot die tijd woonde ik bij verschillende collega’s of in appartementen van mensen die even op vakantie waren. Voordeel was dat deze mensen mij wegwijs konden maken in Lagos, toch was ik erg blij dat ik mijn eigen plekje kreeg… of zeg maar plek want het is een flink appartement met wel 3 slaapkamers! Omdat ik zelf weinig tijd heb om naar de markt te gaan, boodschappen te doen, te koken en schoon te maken heb ik 3 dagen per week een hulp in huis en dat is heerlijk. Gelukkig weet ze westerse gerechten klaar te maken en zo eet ik vooral gerechten als lasagne, curry kip, tonijn pasta enz. Inmiddels ben ik er wel achter dat als ik blijf genieten van haar kookkunsten –met overvloed aan zout en olie- ik tonnetje rond zal worden, dus dat wordt wat matigen, wat een luxe probleem. Je zou bijna vergeten in Afrika te wonen!
Ik woon op een kleine compound (waar ook nog 2 andere collega’s wonen) met een zwembad omgeven met rieten hutjes en palmbomen die je even weg doen dromen naar tropische oorden. Verder is er ook een tennisbaan en er schijnt in de kerstvakantie een kleine fitnessruimte bij te komen. Prima vertoeven dus!!
Het meest kenmerkende van Lagos is het altijd enorm drukke verkeer. Niet verwonderlijk natuurlijk in zo’n miljoenenstad. Ik ben dankbaar dat ik niet zelf hoef te rijden om twee redenen: ten eerste vanwege de continue chaos op de weg en ten tweede de kans dat je wordt aangehouden door agenten die, net als het hele land, door en door corrupt zijn. Sylvester is mijn chauffeur en ik heb geleerd om maar niet te veel om me heen te kijken om niet onnodig mijn stresslevel te laten stijgen. Van een 2baans weg wordt een 3 baans weg gemaakt, voorrang geven lijkt niet te bestaan en stoplichten worden gevolgd als er politie aanwezig is. Hoewel zonder verkeer de weg van mijn huis naar school 10 minuten zou moeten zijn, is de gemiddelde reistijd in de ochtend 20 minuten en ’s middags een uur, oplopend naar 2 uur. Ik vul deze tijd met lezen en schoolwerk voorbereiden. Heerlijk!
De school is gesitueerd op het ambassadeterrein in voormalige ambassadewoningen omgeven door een prachtige, ruime tuin. Een oase van rust zou je denken, was het niet dat direct achter de hoge omheining een drukke weg ligt. De eerste dagen dacht ik dat ik gek werd van dat constante getoeter en nooit zou wennen aan al die geluiden, maar inmiddels merk ik het nauwelijks op. Nu het tegen kerst is, worden allerlei ziekenhuispatiënten gedumpt op de hoeken van straten (zo lijkt het tenminste) met een kerstmuziekje erbij om donaties te stimuleren, het horen van ‘jingle bells’ de hele dag door neigt naar ‘driving me insane’!
Ik geef les aan de combinatiegroep 4/5 met in totaal… 10 kinderen! Daarmee heb ik zelfs de grootste klas van de Nederlandse afdeling van de school. Deze kinderen hebben (voornamelijk) vaders die werken voor grote bedrijven hier in Lagos als Shell, Heineken, zeecontainerbedrijven of de ambassade. Het is een gezellige groep kinderen en in vergelijking met wat ik tot nu toe gewend was, erg beleefd, hardwerkend, plezierig in de omgang en gewoon lekker ‘kind zijn’. Heerlijk dus, hoewel het allemaal wel wennen was; nieuwe school, nieuwe collega’s, nieuwe kinderen, nieuwe ouders, nieuwe methoden en gewoon een totaal andere omgeving.
Na 2 maanden kon ik eindelijk terecht in mijn eigen appartement, tot die tijd woonde ik bij verschillende collega’s of in appartementen van mensen die even op vakantie waren. Voordeel was dat deze mensen mij wegwijs konden maken in Lagos, toch was ik erg blij dat ik mijn eigen plekje kreeg… of zeg maar plek want het is een flink appartement met wel 3 slaapkamers! Omdat ik zelf weinig tijd heb om naar de markt te gaan, boodschappen te doen, te koken en schoon te maken heb ik 3 dagen per week een hulp in huis en dat is heerlijk. Gelukkig weet ze westerse gerechten klaar te maken en zo eet ik vooral gerechten als lasagne, curry kip, tonijn pasta enz. Inmiddels ben ik er wel achter dat als ik blijf genieten van haar kookkunsten –met overvloed aan zout en olie- ik tonnetje rond zal worden, dus dat wordt wat matigen, wat een luxe probleem. Je zou bijna vergeten in Afrika te wonen!
Ik woon op een kleine compound (waar ook nog 2 andere collega’s wonen) met een zwembad omgeven met rieten hutjes en palmbomen die je even weg doen dromen naar tropische oorden. Verder is er ook een tennisbaan en er schijnt in de kerstvakantie een kleine fitnessruimte bij te komen. Prima vertoeven dus!!
-
30 November 2011 - 20:57
Oswald:
Wat mooi en wat een luxe tussen al die armoe en ellende. Fantastisch dat je dat allemaal aankunt.
Ook leuk dat je door gaat met dit reisverslag medium. We kennen het al lang van vrienden die al jaren trekken en nu al weer zo'n 3 jaar in Thailand verblijven als 'hulpen' in een kinderinternaat vol met kinderen van probleemouders om welke reden dan ook.
Ik ga mijn email adres toevoegen aan deze site.
Groetjes. -
02 December 2011 - 07:29
Marianne:
Ha lieve Claske,
Heerlijk om weer eens een echt Claskeverhaal te lezen. Kan ik echt van genieten....
Liefs, Marianne -
10 December 2011 - 15:32
Henk Enlize De Geus:
leuk claske daar was je dan weer.we genoten altijd zo van je berichtjes,maar we snappen dat je even moest wennen.
wel een verandering voor jou.
we willen van je blijven horen.
Groetjes een fijne voorbereiding op het kerstfeest en tot dan. -
21 December 2011 - 19:05
Marjan Verkerk:
Lieve Claske, je staat op onze startpagina, dus ik klikte al regelmatig om te zien of er nieuws was uit Lagos. En nu begin je weer met schrijven, fijn! Ik vin dhet heerlijk om je verhalen te lezen en te horen hoe het met je gaat daar ver weg. Mooi apprtement! Ik hoop dat het ook echt "thuis" voor je wordt. Weet dat ik aan je denk en voor je bid!! Ik wens je hele fijne en gezegende kerstdagen en geef je graag volgende tekst mee:
De komst van Jezus
brengt God bij mensen,
Het kruis van Jezus
brengt mensen bij God.
Veel liefs, dikke knuffel, Marjan Verkerk -
12 Januari 2012 - 17:39
Femke:
Claske, we willen naar Lagos! Zeg eens even tegen al die mensen daar, dat ze echt moeten stoppen met staken!!! -
26 Februari 2012 - 19:10
Pamela:
Leuk om je ervaringen te lezen. Hoe ik op je blog gekomen ben weet ik eigenlijk niet meer! Tot morgen! -
14 Maart 2012 - 09:41
Sophie (België):
Hey,
Met veel interesse lees ik je verslagen aangezien we binnenkort misschien naar Lagos verhuizen met het hele gezin. We zijn al, enkele weken terug, gedurende 4 dagen op pre-visit gekomen om het leven in Lagos in levende lijve te ervaren. Wij hebben er ook gebruik van gemaakt om compounds te bezoeken, de Dutch school te bezoeken, wat ervaringen van expats te horen.... Nu wat de compounds betreft waren we toch verrast dat het niet zo gemakkelijk is om een mooie en aangename compound te vinden. Zou het mogelijk zijn om mij wat info (namen) te geven over eventuele compounds die jezelf hebt gezien of gewoont die goed zijn voor een gezin met kleine kindjes? We hebben wat mooie compounds bezocht op Victoria Island zoals de Ocean View Estate maar qua budget een beetje te hoog voor ons. Daarnaast zou het blijkbaar voor mijn man gemakkelijker zijn indien we een compound vonden in Lekki, qua verkeer. Alvast bedankt -
24 Januari 2014 - 22:06
Jessica :
ik vond je verhaal heel interesant want ik ben ook op zoek naar zo"n uitdaging ik zou heel graag willen weten hoe je hebt gesolliciteerd en welke adres thnx -
19 December 2015 - 12:28
Charissa:
Hallo Jufclaske,
woont u nog steeds in lagos .
ik zou graag wat vragen willen stellen over de nederlandse school.
Ik ben eigenlijk surinaams nederlandse en ik woon ook gedeeltelijk in lagos. me man komt van daar.
Ik heb ook een school en ik zou ook wat nederlandse juffrouwen willen spreken om mensen dien stage willen lopen bij ons.
me kinderen zijn nu in een montesori school in nederlands. zouden ze direct kunnen doorstromen op niveau bij jullie op school.
me zoon van 7 is groep 3/4 en die van 5 is in groep 1/2
alsvast bedankt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
