Mijn 'gewone' leventje in Lagos...

Wat een belevenis, wat een avontuur, en toch is het mijn ‘normale leven’ hier in Lagos. Ik woon en werk hier inmiddels alweer ruim 3 maanden. Natuurlijk is er van alles te vertellen maar ik zal proberen een korte impressie van mijn leven te geven. Ik zal proberen in het weekend wat belevenissen te schrijven.

Het meest kenmerkende van Lagos is het altijd enorm drukke verkeer. Niet verwonderlijk natuurlijk in zo’n miljoenenstad. Ik ben dankbaar dat ik niet zelf hoef te rijden om twee redenen: ten eerste vanwege de continue chaos op de weg en ten tweede de kans dat je wordt aangehouden door agenten die, net als het hele land, door en door corrupt zijn. Sylvester is mijn chauffeur en ik heb geleerd om maar niet te veel om me heen te kijken om niet onnodig mijn stresslevel te laten stijgen. Van een 2baans weg wordt een 3 baans weg gemaakt, voorrang geven lijkt niet te bestaan en stoplichten worden gevolgd als er politie aanwezig is. Hoewel zonder verkeer de weg van mijn huis naar school 10 minuten zou moeten zijn, is de gemiddelde reistijd in de ochtend 20 minuten en ’s middags een uur, oplopend naar 2 uur. Ik vul deze tijd met lezen en schoolwerk voorbereiden. Heerlijk!

De school is gesitueerd op het ambassadeterrein in voormalige ambassadewoningen omgeven door een prachtige, ruime tuin. Een oase van rust zou je denken, was het niet dat direct achter de hoge omheining een drukke weg ligt. De eerste dagen dacht ik dat ik gek werd van dat constante getoeter en nooit zou wennen aan al die geluiden, maar inmiddels merk ik het nauwelijks op. Nu het tegen kerst is, worden allerlei ziekenhuispatiënten gedumpt op de hoeken van straten (zo lijkt het tenminste) met een kerstmuziekje erbij om donaties te stimuleren, het horen van ‘jingle bells’ de hele dag door neigt naar ‘driving me insane’!
Ik geef les aan de combinatiegroep 4/5 met in totaal… 10 kinderen! Daarmee heb ik zelfs de grootste klas van de Nederlandse afdeling van de school. Deze kinderen hebben (voornamelijk) vaders die werken voor grote bedrijven hier in Lagos als Shell, Heineken, zeecontainerbedrijven of de ambassade. Het is een gezellige groep kinderen en in vergelijking met wat ik tot nu toe gewend was, erg beleefd, hardwerkend, plezierig in de omgang en gewoon lekker ‘kind zijn’. Heerlijk dus, hoewel het allemaal wel wennen was; nieuwe school, nieuwe collega’s, nieuwe kinderen, nieuwe ouders, nieuwe methoden en gewoon een totaal andere omgeving.

Na 2 maanden kon ik eindelijk terecht in mijn eigen appartement, tot die tijd woonde ik bij verschillende collega’s of in appartementen van mensen die even op vakantie waren. Voordeel was dat deze mensen mij wegwijs konden maken in Lagos, toch was ik erg blij dat ik mijn eigen plekje kreeg… of zeg maar plek want het is een flink appartement met wel 3 slaapkamers! Omdat ik zelf weinig tijd heb om naar de markt te gaan, boodschappen te doen, te koken en schoon te maken heb ik 3 dagen per week een hulp in huis en dat is heerlijk. Gelukkig weet ze westerse gerechten klaar te maken en zo eet ik vooral gerechten als lasagne, curry kip, tonijn pasta enz. Inmiddels ben ik er wel achter dat als ik blijf genieten van haar kookkunsten –met overvloed aan zout en olie- ik tonnetje rond zal worden, dus dat wordt wat matigen, wat een luxe probleem. Je zou bijna vergeten in Afrika te wonen!

Ik woon op een kleine compound (waar ook nog 2 andere collega’s wonen) met een zwembad omgeven met rieten hutjes en palmbomen die je even weg doen dromen naar tropische oorden. Verder is er ook een tennisbaan en er schijnt in de kerstvakantie een kleine fitnessruimte bij te komen. Prima vertoeven dus!!